Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Bork Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Duo Reges: constructio interrete.

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Si longus, levis dictata sunt. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Quod totum contra est.

Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et
potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus
exquisitissimis ad epulandum.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui
deceat extremum.
Bork
Age, inquies, ista parva sunt.
Ita credo.
Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Tria genera bonorum;
Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Bork
Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Sint ista Graecorum;
At certe gravius.
Quid Zeno?
Sed ille, ut dixi, vitiose.
  1. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
  2. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
  3. Ita prorsus, inquam;

Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Cur id non ita fit?

Bork